na een geslaagde eerste episode in Frascati – het vijfstemmig mannenkoor, de Marcello Mastroianni van Janneke Remmers, de dans van Sasker Polman en het gezicht van Gover Meit – volgt nu een tweede COMPOSITIE
op 26 en 27 september in de Brakke Grond
en op 13 februari 2017 op de MAKERSDAG in Utrecht!
een stuk over schoonheid, chaos en dingen willen kunnen, over jonge vrouwen en wat die zoal denken, vol religieuze verwijzingen en de vraag waar die dan vandaan komen, over de zee, de natuur en leven in een cyclus die ten einde lijkt en de vraag of niet iedere cyclus altijd ten einde lijkt, het gaat over stapelen, structuur en het constant kapot maken van die structuur onder invloed van de kunstgeschiedenis, de geschiedenis waarmee wij zijn grootgebracht, de moderne kunst, de conceptuele kunst
met als inspiratiebron de mythe van Mnemosyne
en een Benedictijns mannenkoor
nu ook met maskers en een raamwerk om door te kijken
Marjolein van der Meer studeerde woordkunst aan het Antwerpse Conservatorium. Dit is de tweede voorstelling in een reeks over schoonheid. Het eerste deel is gemaakt in Theater Frascati in mei 2016.
ik heb gekookt we hebben een kerntemperatuurmeter aangeschaft we hebben een coteletta del terrera aangeschaft en dat in een gasoven gestopt negentig graden en een beetje wachten het duurde lang maar het was lekker we hebben ook een bezoek gebracht aan het stedelijk museum het was goed het was beter dan ik dacht er was aandacht voor ambacht ze hadden textiel en hoofddeksels van stammen uit heel de wereld ongelooflijk wat een detail ik stond verbaasd. Iedere kleur ook al was het honderden jaren oud sprak tot me en een video ook de taal, ze hebben me iets uitgelegd, door de woorden heb ik iets over taal geleerd dat werd een grote brok in mijn buik het heeft me gevuld ik kan er even van eten
tekst en concept: Marjolein van der Meer
met: Jorn Heijdenrijk, Christine Gravemaker-Scott en Sasker Polman
vormgeving: Carmen Schabracq
dramaturgie: Czeslaw de Wijs
een productie van d e t h e a t e r m a k e r in coproductie met de Brakke Grond, deBuren